De Boer Praktijk zien met nieuwe ogen Bregtje

Psychosynthese is eigenlijk een levensvisie, een manier van kijken naar het leven. De therapie gaat dan eigenlijk ook over “anders leren kijken”.

Vanaf het moment dat we worden geboren ontwikkelen we patronen om iets te krijgen of juist te ontwijken. Vanuit zo’n patroon zijn we gewend te reageren op een situatie. Zo komt het dat een deel van ons bewust is en ontwikkeld, omdat het bruikbaar was in de situatie waarin we leefden. We leven dus met een deel van wie we eigenlijk zijn. De delen van onszelf die niet bruikbaar waren stopten we weg; dat was nodig, maar ook jammer.
Er kan een moment in ons leven komen dat onze oude patronen niet meer werken.
We zeggen dan:”Ik herken mijzelf niet meer”.

Hoe we ook proberen, het zijn herhalingen die niet het gewenste effect meer hebben. Het wordt dan tijd om te kijken wat we ooit hebben weggedaan.
Iets wat onbewust is kunnen we niet sturen en controleren en zo neemt het de regie over. Als we wat onbewust is bewust maken, kunnen beide delen samenwerken. Met “synthese” bedoelen we de nieuwe persoonlijkheid die uit deze samenwerking ontstaat en die beide delen in zich opneemt.
We zeggen dan:”Ik word steeds meer wie ik eigenlijk ben”.

Als onze natuurlijke ontwikkeling stagneert, hebben delen in onze persoonlijkheid dus een conflict. Met het ene deel zijn we geïdentificeerd, het andere deel hebben we lang geleden weggestopt omdat het niet uitkwam en…. eigenlijk nog steeds niet. Het kan soms voelen als een bedreiging, we worden er bang van. In de psychosynthese noemen we deze delen deelpersoonlijkheden. Ieder mens heeft overigens vele deelpersoonlijkheden en net als in een bedrijf, heeft iedere deelpersoonlijkheid een eigen taak, een eigen hoedanigheid/manier van doen. Deelpersoonlijkheden komen en gaan, in een bedrijf en in een individu. Op die manier kunnen we ook naar relatieproblemen kijken. Er zijn twee deelpersoonlijkheden die een conflict hebben, alleen zijn de deelpersoonlijkheden nu personen. We leggen bij de ander wat we zelf niet kunnen zien en soms komen we daar samen niet uit en is het nodig dat iemand meekijkt. Wat is nu van mij en wat is van de ander en waar gaat dat dan over. Wat is het deel in mij dat ik naar buiten heb geprojecteerd.

Psychosynthese doet een beroep op het zelfhelend en zelfvervullend vermogen van de mens.